Wist je dat + ma di wo - Reisverslag uit Accra, Ghana van Renée Nijhuis van Beurden - WaarBenJij.nu Wist je dat + ma di wo - Reisverslag uit Accra, Ghana van Renée Nijhuis van Beurden - WaarBenJij.nu

Wist je dat + ma di wo

Door: Renée

Blijf op de hoogte en volg Renée

14 Augustus 2014 | Ghana, Accra

Ghana wist je dat?

Nu ik hier bijna 2,5 week ben zijn er veel dingen waar ik aan gewend ben maar sommige dingen blijven me verbazen of zijn gewoon te grappig, nou ja achteraf dan!

Wist je dat:
-Het zomaar kan gebeuren dat de bus ineens stopt onderweg en de helft van de passagiers (mannen en vrouwen) naar buiten rent om even te plassen in het veld.
-dat niet alleen met de bus kan gebeuren.....ik zat met Anouk in een taxi toen de chauffeur eerst nog druk toeterend naar de rest van de wereld het volgende moment de auto midden op straat stil zet om even te plassen. Levensgevaarlijk! Ja toen toeterde de rest van de wereld naar ons.
- toeteren hier van alles betekend, van hé laat me er door tot let op hier kom ik aan. Dat laatste wordt ingezet bij inhaal manoeuvres berg op de bestuurder heeft dan natuurlijk eigenlijk geen idee of er misschien een tegenligger aankomt. Taxi zonder toeter is dus levens gevaarlijk!!!
- een taxi of trotro met een voorruit die in tact is is een unicum! Geld trouwens ook voor de snelheidsmeter en kilometerteller.
- er allerlei gewasjes groeien langs drukke rotondes maar die zijn dan weer wel van iemand en iedereen blijft daar af!
- a buffelot of iets dergelijks een heerlijke oliebol zonder krenten is die overal langs de weg worden gebakken. Eet er elke morgen een op weg naar sofoline station.
- als de trotro even stilstaat er gelijk tig verkopers omheen staan. Zakdoeken, snoep, water, plantain chips en bijvoorbeeld beltegoed worden dan verkocht maar ook loempia's, koek en buffelots.
- eten langs de straat zo'n beetje de nr 1 voedselvoorziening is voor veel Ghanezen. in het begin was ik een beetje huiverig maar nu eet ik inmiddels alles wat je langs de weg kan kopen. Jolof Rice and buffelots zijn mijn favorieten!
- het in Ghana de gewoonte is cadeaus te geven als je weggaat en niet als je komt. Dus ik moet nog op pad voor een cadeautje voor Gifty, de kids hebben de buit al verdeeld van zo ongeveer alles wat er in mijn kamer staat..... Alleen de koffer en wat er in zit is heilig geloof ik.
- woensdag en zondag de dagen zijn om naar de kerk te gaan. Een dienst kan wel 4 uur duren.
- het hier regelmatig gebeurd dat een taxi of bus er mee stopt. Het is de gewoonte deze dan langs de weg te repareren en desnoods al liftend de benodigde onderdelen bij elkaar te krijgen terwijl de passagiers wachten. Als het allemaal niet lukt kan je altijd nog wegrennen als chauffeur.
- Ghanezen alles op straat gooien maar wanneer er een vuilnisbak staat mensen het daar wel ingooien. STC busstation was clean!
-Ghanezen behoorlijk fysiek zijn ingesteld, dus als je samen loopt kan het zomaar zijn dat ze jouw hand pakken of als je naast ze zit leggen ze een arm of hand op je been
- in Ghana de meest vervuilende vervoermiddelen gebruikt worden maar tegelijk ook overal spaarlampen hangen.
- het in Ghana buiten de stad zo donker wordt dat je de meest adembenemende sterrenhemel ever kan bewonderen.
- de Ghanezen altijd bereid zijn je te helpen b.v. met de weg wijzen lopen ze zo 5 minuten met je mee in tegengestelde richting van waar zij naar toe moeten.
- Ghanezen blanken obruni's noemen en je zo maar een heleboel kids achter je aan hebt die obruni obruni blijven roepen
- Visser die de netten uit het water halen daar een heerlijk deuntje bij zingen om het ritme aan te geven.
- Ghanezen voor veel Europese dingen hun eigen spelling aanhouden zoals => lazagne
- iedere Ghanees die ik tot nu toe heb gesproken wel familie, vrienden of kennissen in Nederland heeft.
- je in Ghana iedereen aan huis kan laten komen, kleermaker, de man die de stofjes verkoopt, de mevrouw van het fruit etc.
- het in Ghana binnen een kwartier donker kan worden.
- bij een overlijden het zo maar een hele poos kan duren voor iemand begraven wordt. Op posters op gebouwen en langs de weg wordt het overlijden gemeld en worden alle belangstellenden uitgenodigd voor het samen zijn.
- langs de weg van alles verkocht wordt. Van stoffen tot brood maar ook bedden en zelfs grafkisten.
- de buurvrouw elke morgen rond 4.30 haar straatje veegt.

Maandag outreach gedaan, vandaag bij een tankstation. Vandaag bloodtyping niet zo hip als bij Maureen in het ziekenhuis maar wel effectief. Het gaat met name om de rhesusfactor. In de zon drogen de kleine drupjes wel snel en dat maakt het er niet eenvoudiger op. Na het werk gaan we met de new arrivals naar Adum. Supermarkt, Central market, internet café en de short cut via het ziekenhuis komen allemaal aan bod. Dan afscheid van Hailey want het was haar laatste werkdag. Ik nog even zo'n smotsig ijsje in een zakje halen en dan met James nog even door de stad struinen. Dan naar huis.

Iedereen is er, gezellig. Zitten ze weer met zijn vieren in de keuken en eten met de handen. Als ik zeg dat ik dat ook wil zit ineens iedereen aan tafel en lachen de kinderen me uit omdat ze vinden dat ik er niets van bak. Na wat extra instructie van Kwame (zeg Kuwami of Derk) kom ik toch aardig uit de verf. You did well! Dan nog even de afwas en dan....... Koude douche en spelletjes! Kwame vertrek naar zijn moeder maar verzekerd vrijdag terug te zijn om gedag te zeggen.

Dinsdag, workshop bloodtyping and bloodpressure op kantoor. Beginnen om 10.00 uur. Lekker inefficiënt maar daar zijn we inmiddels aan gewent. We zijn nog maar met vier en twee nieuwkomers hebben geannuleerd ivm ebola. Hebben wel even de gelegenheid door te praten over wat er beter of anders kan. Nina (japanse volunteer) haakt helemaal af nu de conversatie in engels zo vlot verloopt. tussen door probeer ik haar uit te leggen wat er besproken wordt. Als ze me daar later voor wil bedanken heeft ze drie pogingen nodig om dat uit te leggen. Zoveel mensen komen naar ons toe en dat is natuurlijk het uitgelezen moment om meer te doen. Nu heel actueel b.v. Ebola voorlichtingsosters op te hangen. Als met al toch een zinvolle ochtend en gelukkig morgen ochtend outreach en 's middags pas naar kantoor.

Diane vraagt me mee naar het golden Tulip en ik zeg ja, in het kader van zeg maar reïntegratie gaan we een levensechte cappuccino drinken van echte koffie!!! De kom is zo groot als een zwembad maar ik geniet van elk slokje van mijn eerste koffie in 2,5 week. Diane moet om me lachen omdat ik hier zo zichtbaar van geniet! Leuk gepraat en dan met de benenwagen naar adum. We stappen lekker door, fijn een beetje beweging! In Adum gaan we ieder onze weg. Ik haal nog wat geld want ik wil de laatste dagen niet overal over na hoeven denken. De terugweg neem ik plantain chips en popcorn mee voor de kids.

Ben net op tijd thuis voor de stoffen meneer. Sarah heeft al iets voor me uitgezocht en ik hoef alleen maar te betalen. Ook weer geregeld! Eten, douchen, naar bed. Ik luister nog lekker even naar mijn muziek, door jullie samengesteld. Heerlijk. Zingend onder de douche, Sarah ligt helemaal in een deuk! Ben op mijn plek hier maar heb ook ontzettend zin om naar huis te gaan. Oh ja of ik dan donderdag nog even pannenkoek wil maken, tuurlijk!

Woensdag, bij het ontbijt weer de bloedsuiker van mama Gifty gecontroleerd. Nog hoger dan gisteren. Wanneer ik vraag wat ze gebruikt komt de hele handel op tafel. Alles is over de uiterste houdbaarheid en niet zo'n beetje ook. Metformine uit 2011 en 2009?!?! Nou goed, het is niet anders. Ze moet naar de dokter maar dat gaat ze voorlopig toch niet doen weet ik. Ik informeer voorzichtig of ze wel eens 2 tabletten per dag heeft geslikt. Jawel maar toen ze zich goed voelde heeft ze daar zelf weer 1 van gemaakt. Gelukkig bedenkt ze zelf dat 2 x daags misschien toch niet zo'n gek idee is.... Morgen maar weer prikken.

Vandaag een hele gestructureerde outreach. Tafels en werden georganiseerd en er werd zelfs een soort wachtruimte gecreëerd! En daar werd gebruik van gemaakt!!! Gingen als een speer. Zelfs de stam oudste van 94 jaar kwam even kijken en de chief.

Vanmiddag kantoor, dat is altijd lekker Ghanees. Geen structuur, we doen maar wat en vullen vooral veel formulieren in. Aan het eind van de middag het culturele stuk, wij leren wat over Ghana ( lekker bijtijds 3 dagen voor vertrek) en we leren iets over de landen van de collega Volunteers. Dan melden Diane en ik nog even wanneer we opgehaald willen worden en nemen we het geld voor de reis naar Accra airport in ontvangst. Vandaag texte Hailey nog even wat er allemaal (niet) te doen is op Accra airport, leesvoer, opgeladen telefoon en geld zijn een must.

Dan uit eten en dit keer zijn Diane en ik de vertrekkende partij. Gek hoor, ben hier op mijn plek heb het gevoel dat ik hier al heel lang ben, heb enorme zin om naar huis te gaan! Maar toch een soort van mixed feelings alsof ik weg moet terwijl iets nog niet af is. Hier is het nooit af...... We willen naar chop sticks en regelen 2 taxi's en de een weet wel waar het is dus nr. 2 kan er achteraan. Nou waar we ook heen gaan chop sticks is het niet. Uiteindelijk komen we ergens waar ooit chop sticks was. De mannen krijgen ruzie met de chauffeur wanneer deze ze sommeert uit de taxi te komen. De mannen zijn uit de taxi wij besluiten in de taxi te blijven terwijl onze chauffeur naar zijn collega gaat. Ik ga uit de taxi om onze chauffeur over te halen terug te komen en ons baar Friends garden te brengen, dat lukt! En voor totaal10 cedis zijn we bij Friends, dat vind ik tenminste maar de taxi chauffeur is het er niet mee eens. Allemaal snel de auto uit. Diane vergeet haar cadeau voor de host familie en zo heeft de chauffeur toch nog een leuke avond. Andrew heeft de telefoon in hun tweede taxi laten liggen, balen. Nou eerst maar eten en bier. Lekker maar veel weer, ik denk aan weer geen lunch morgen en vraag of ik het mee kan nemen! Morgen lekker fried vegetable rijst met kip, pepers uien etc! Lekker!!! Voor 10 cedis voor de deur afgezet en bij thuiskomst is iedereen nog wakker zelfs kleine Beatrice. De kleermaker is geweest en ik moet onder toeziend oog mijn rok en jurk passen.... Vooruit maar weer het past maar een langere rits in de jurk zou leuk zijn, dat gaat Sarah regelen. De spullen van Suzy zijn wat groot lijkt het, beetje te veel eigen initiatief van de kleermaker heeft het wat groter gemaakt omdat ik ook zo groot ben, dat komt niet meer goed voor zaterdag. Nou ja we zien wel. Ben moe ga slapen x

  • 14 Augustus 2014 - 09:32

    Astrid Bunschoten:

    Hi Renée,
    Goed teken dat je Ghana toch wel gaat missen. Dan heb je het toch wel naar je zin gehad.
    Zo te lezen is het wel allemaal een drukke bedoening en moet je toch overal op bedacht zijn.
    Geniet nog van de paar laatste dagen.
    Gr. Astrid

  • 14 Augustus 2014 - 13:23

    Britt:

    Hoi tante Renée
    Ik vind het gek dat er kraampjes langs de weg staan
    En wat voor kleur is je jurk?
    Dikke kus Britt

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ghana, Accra

Ghana

Drie weken Ghana medical outreach met projects abroad.

Recente Reisverslagen:

25 Augustus 2014

En dan terug....

16 Augustus 2014

Laatste dagen

14 Augustus 2014

Wist je dat + ma di wo

11 Augustus 2014

Cape Coast

07 Augustus 2014

Consultatiebureau
Renée

Actief sinds 04 Mei 2014
Verslag gelezen: 437
Totaal aantal bezoekers 9907

Voorgaande reizen:

04 Mei 2014 - 31 December 2014

Ghana

Landen bezocht: